Maaslandgids
De maasketen “Jan van Eyck” werd in 1966 in Elen opgericht met het doel de bewoners
aan weerszijden van de Maas nauwer met elkaar in contact te brengen en daardoor te
laten ervaren dat zij langs de lijnen van de historie, de taal, de cultuur en de
godsdienst eeuwenlang zeer hecht met elkaar verbonden zijn. Dit bewustzijnsproces
van verbondenheid en zelfs verwantschap dreigde geleidelijk aan geheel verloren te
gaan niet alleen als gevolg van willekeurige politieke grenzentrekkerij in 1839 maar
ook door bijvoorbeeld het wegvallen van de tientallen veerponten tussen dorpen en
gehuchten op de beide oevers. Zo trad er in een erlatief kort tijdsbestek een vervreemdingsproces
op dat nauwelijks om te buigen leek. De oprichting van de Maasketen “Jan van Eyck”,
in wat men een pré-
Inmiddels zijn wij dertig jaar verder en kunnen wij met voldoening constateren dat, ondanks de nog steeds slechte oeververbindingen, jaarlijks vele duizenden bewoners en evenzovele bezoekers van elders wandelend, fietsend of per auto het Maasland doorkruisen om met volle teugen te genieten van het prachtige rivierlandschap, de talrijke karakteristieke dorpjes en steden en de vele historische bouwwerken die getuigen van een rijk verleden.
Tegen deze achtergrond moet de betekenis van het verschijnen van de Maaslandgids worden gezien. Het was de Maasketen reeds lange tijd een doorn in het oog, dat de vele bezienswaardigheden verstoken waren van een goed gedocumenteerde beschrijving.
De in 1973 door de Maasketen gepubliceerde Maaslandkaart was reeds lang uitverkocht
en inhoudelijk sterk aan vernieuwing toe. Dankzij een forse financiële injectie vanuit
de Stichting Euregio Maas-
De Maaslandgids is handzaam van formaat en inhoudelijk afgestemd op een breed publiek, dat ongetwijfeld kan putten uit een schat aan waardevolle informatie. De reikwijdte van de gids komt overeen met die van het directe werkingsgebied van de Maasketen, namelijk het traject van de Grensmaas. Het is daarom te hopen dat de Maaslandgids een belangrijke bijdrage zal leveren aan de realisering van de doelstellingen die Maasketen nastreeft. Op deze plaats past een welgemeend woord van dank aan de samenstellers van de beschrijvende teksten en de toeristische informatie voor hun belangrijke medewerking.
Een wel zeer bijzonder woord van dank gaat uit naar de heer Raymond Driessen. Dankzij zijn zeer voortvarende redactionele aanpak was het mogelijk nog binnen het zesde lustrumjaar van de Maasketen de voorbereidende werkzaamheden af te ronden.
Tenslotte is het de unanieme wens van de leden van de Maasketen “Jan van Eyck” om de Maaslandgids als een postuum huldebetoon op te dragen aan wijlen de heer Joh. Thijssen, die vanaf de beginjaren als lid en van 1972 tot zijn plotseling overlijden in 1993 als voorzitter op onnavolgbare wijze de doelstellingen van de Maasketen vorm en inhoud heeft gegeven.