Startpagina.
50 jaar.
Nieuws.
De Stichting.
Doel.
Limburgcharter.
Van grens tot maas.
Prijzen.
Eigen publicaties.
Activiteiten.
Pijnpunten.
Kalender.
Interlimburgse publicaties.
In memoriam.
Contact.
Links.

De maasband

 

Een van de doelstellingen van de Maasketen is de bewoners van de Maasoevers en het achterland ervan wijzen op gemeenschappelijke elementen in hun verleden en heden. Dat kan onder meer gebeuren door publicaties. Al in de jaren zestig kwam zo de Maaslandkaart met de erbij behorende gids tot stand. In de jaren negentig is een geactualiseerde versie van de Maaslandgids gepubliceerd. Daarna rijpte het idee om een Maasoverschrijdende reeks op te bouwen, waarin met intervallen van enkele jaren artikelen over verleden, heden en toekomst van het Maasgebied het licht zouden kunnen zien. De boekwerkjes kregen de naam: De Maasband, opstellen over het Maasland. Inmiddels zijn twee delen verschenen in 2001 en 2006. In de twee banden vindt men onder meer bijdragen over geologie en landschap, toneel en poëzie, herbergen, legenden, monumenten, kerkelijk en wereldlijk verleden, veren en bruggen, fietsroutes, sociale verhoudingen en natuurlijk ook de geschiedenis van de Maasketen zelf en actualiteiten uit het Maasland.

Interesse om een bijdrage te leveren in deze reeks of de serie financieel te steunen: neem dan contact op met A.M.P.P. (Guus) Janssen uit Sittard: amppjanssen@hetnet.nl

 

Door het wegvallen van de reeksen “Maaslandse Sprokkelingen” en “Kruimels langs de Maas”, waarin regelmatig historische artikelen en bijdragen van volkskundige aard over het Maasland verschenen, ontstond een grote leemte met betrekking tot de historische en cultuurhistorische verkenning van het gebied aan weerszijden van de Maas.

 

Dit zogenaamde Grensmaasgebied was eeuwenlang zowel grensgebied als ontmoetingspunt van staten die zeker tot de Franse tijd in het Noordwestelijk deel van Europa de politieke ontwikkelingen in sterke mate mee hebben bepaald. De graven van Loon, de Prins-bisschoppen van Luik, de Graven van Horn en Valkenburg en de hertogen van Gulick en Gelder waren wel de belangrijkste machthebbers die gedurende vele eeuwen de politieke wordingsgeschiedenis van deze streken hebben geschreven. De middelen die zij daarbij gebruikten waren zeer divers. Oorlogen, verdragen, huwelijken, erfenissen, bondgenootschappen, enz. waren geëigende middelen om de genoemde staten en hun leiders macht en aanzien te geven. Dat die machtspolitiek veelal ten kosten ging van het welzijn van de plattelandsbevolking en in mindere mate van de vrije stedelingen, was van ondergeschikte betekenis.

Het ultieme streven van de de belanghebbende staten was een gunstige ligging aan de Maas, want dat betekende dat men enerzijds controle kon uitoefenen op of anderszins kon profiteren van de rijke handel en drukke scheepvaart tussen het Luikse industriegebied en de zeehaven Dordrecht in West-Nederland.

De landelijke politiek had natuurlijk ook zijn weerslag op de plaatselijke bevolking die zich op de eerste plaats moest schikken naar de politieke grillen en grollen van de landsheer en van diens vazallen de plaatselijke heren op de kastelen. Bijna jaarlijks moest zij gedogen dat vreemd krijgsvolk inkwartiering afdwong en een gedeelte van de toch al schamele oogst als proviand opeiste.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hoe onze voorouders leefden, beter is het te spreken van “moesten leven”, is te weinig bekend. Om daar meer inzicht in te geven, heeft de Maasketen “Jan van Eyck” het besluit genomen om tweejaarlijks een publicatie uit te geven, onder de veelbetekenende naam “De Maasband”. Daarin wordt vooral aandacht geschonken aan de facetten van het leven van alle dag van de Maaslanders in vroeger tijden. Daarnaast komen ook actuele zaken aan de orde die belangrijke gevolgen kunnen hebben voor de naaste toekomst.

Een belangrijk deel van de bijdragen heeft betrekking op aspecten van de volkscultuur in zijn vele schakeringen.

 

Het is de wens van de Maasketen “Jan van Eyck”,  dat de eerste uitgave van “de Maasband” een lange reeks van publicaties mag inleiden, die ertoe zullen bijdragen dat de Maaslanders meer en meer tot het besef zullen komen dat de Maas de bindende factor is tussen mensen met een eeuwenlange gelijkgerichte geschiedenis, taal, volksaard, godsdienst, kunst en cultuur.